Άνοιξη σημαίνει ζωή

Είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσει ο χειμώνας. Οι βροχερές και συννεφιασμένες μέρες ήταν συνήθως οι αγαπημένες μου.

Μα αυτή η άνοιξη έχει κάτι διαφορετικό, κάτι ξεχωριστό. Έχει έναν αέρα ανανέωσης και ένα άρωμα αισιοδοξίας. Έχει το χρώμα της αλλαγής και τον ήχο του γέλιου.

Αυτή η Άνοιξη, όπως κάθε Άνοιξη, είναι μια νέα αρχή. Πάντα φοβίζουν οι «νέες αρχές», μα πάντα θα τις αποζητάς. Γιατί αρχή σημαίνει αλλαγή και αλλαγή σημαίνει κίνηση. Μπορεί την προηγούμενη άνοιξη να ήταν δύο βήματα πίσω μα την φετινή είναι πέντε βήματα μπροστά. 

Να κινείσαι. Με οποιοδήποτε ρυθμό. Και σε κάθε κατεύθυνση. Κατά προτίμηση μπροστά. Δεν έχει σημασία αν πας ανατολικά ή δυτικά, αν κάνεις ευθείες, τεθλασμένες γραμμές ή κύκλους. Μόνο να κινείσαι μπροστά. Μη γυρνάς πίσω. Σε τρύπιες αγκαλιές, ψεύτικες υποσχέσεις, μονομερείς αγάπες, μοναχικά απογεύματα. Η άνοιξη είναι εδώ για να σου υπενθυμίζει κάθε φορά κάτι που συχνά ξεχνάς:

«Η ζωή συνεχίζεται»

Η άνοιξη έρχεται κάθε φορά για να σε παρηγορήσει, δείχνοντάς σου πως κάθε βαρυχειμωνιά πάντα θα τελειώνει νομοτελειακά και τη θέση της θα παίρνουν τα πρωινά με λαμπερό ήλιο, τα απογεύματα με δροσερό αέρα, οι βόλτες με άρωμα αμυγδαλιάς και γεύση παγωτό βανίλια, τα τραγούδια με νότες αισιοδοξίας.

Η άνοιξη θα έρχεται και θα σε κάνει να την βλέπεις παντού. Μέσα σου και γύρω σου. Στα χρώματα του ουρανού, στα γέλια των παιδιών, στα κρυμμένα λουλούδια των δρόμων, στις τρέλες των νέων, σε ένα αστείο που άκουσες τυχαία, στο χαμόγελο και τα μάτια εκείνου. Στο χαμόγελο και τα μάτια σου.

Άνοιξη σημαίνει ζωή. Και μετά από πολύ καιρό, νιώθω ξανά ζωντανή. 

 

    «Τα λουλούδια θα ανθίσουν στον κήπο σου, αλλά αν δεν ανοίξεις το παράθυρο

 δε θα χαρείς ποτέ το άρωμά τους.
                  Τα χελιδόνια θα ξανάρθουν την άνοιξη, αλλά αν μείνεις κλεισμένος στο υπόγειο 

δε θα ξέρεις καν πως τέλειωσε ο χειμώνας.
              Ο ήλιος σίγουρα θα ξαναβγεί αύριο, αλλά αν δε σηκώσεις τα μάτια στον ουρανό, 

οι ακτίνες δε θα σου φωτίσουν το πρόσωπο.
Αν μένεις ακίνητος, υπερβολικά ακίνητος, παύεις να είσαι άνθρωπος, γίνεσαι άγαλμα και η ζωή παύει να κυλάει μέσα σου.»

~Χόρχε Μπουκάι