Το φεγγάρι μυρίζει γιασεμί

Η ζωή είναι περίεργη καθώς την ζεις μονάχα μία φορά και την πληρώνεις δέκα. Έχεις μονάχα μία ευκαιρία για να βρεις την ιδανική συνταγή, μα αν την πετύχεις μία φορά σου είναι αρκετή. Για να μπορείς λοιπόν να πεις πως έφτασες στο τέρμα, πως είδες όσα ήθελες και έχεις πια χορτάσει.. Πρέπει τουλάχιστον μία φορά να καεί η γλώσσα και η καρδιά σου. Πρέπει να γρατζουνιστούν τα γόνατα μα και τα σχέδιά σου. Πρέπει να αποτύχεις για να επιτύχεις, γιατί όσοι δεν απέτυχαν είναι όσοι ποτέ δε ρίσκαραν. Πρέπει να γευτείς λεμόνι και αλάτι για να σε γλυκάνει μία σοκολάτα γάλακτος. Πρέπει να γνωρίσεις τους λάθος ανθρώπους για να εκτιμήσεις την αξία της συντροφιάς όταν βρεις επιτέλους τους σωστούς. Πρέπει να χάσεις το πτυχίο γαλλικών, την θέση στη σχολή που ονειρευόσουν από παιδί ή έστω τα κλειδιά με το αγαπημένο σου μπρελόκ. Πρέπει να πληγωθείς μα πρέπει και να πληγώσεις. Να αποχωριστείς τον πρώτο σου έρωτα και να βρεις το αέναο πάθος της ζωής σου. Αφού το βρεις, όποιο κι αν

" - Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας, τι θα ήταν αυτό;   - Θα τον έκανα να με αγαπάει περισσότερο..." ~Αλκυόνη Παπαδάκη  [- Μα μόνο εσύ με θεωρούσες όμορφη...  - Θα σε θεωρήσουν κι άλλοι όμορφη, όπως σε θεώρησα κι εγώ...μόνο που αυτό από εσένα εξαρτάται...]