Μεγαλώσαμε

Μεγαλώσαμε, και…

Μάθαμε πως τα τέρατα δεν κρύβονται κάτω από το κρεβάτι ή στην ντουλάπα μας, αλλά μέσα μας.

Μάθαμε πως ο πόνος της απώλειας, της μοναξιάς και της προδοσίας είναι μεγαλύτερος από τον πόνο των χτυπημάτων στα γόνατά μας.

Μάθαμε πως δεν υπάρχει το Love For Ever ούτε το Best Friends For Ever. Ή έστω, το For Ever είναι δύσκολο και θέλει πολλή προσπάθεια.

Μάθαμε πως η αγάπη μπορεί να πονέσει.

Μάθαμε πως η φράση «Ποιον αγαπάς;» των σχολικών μας χρόνων, δε λέγεται εύκολα τελικά.

Μεγαλώσαμε, και…

Ξεχάσαμε την αγνότητα και την αθωότητα της φράσης «Ποιον αγαπάς;».

Ξεχάσαμε πώς είναι να πιστεύεις σε κάτι που δεν βλέπεις. Τα μάτια μας έγιναν ο μοναδικός κριτής των πάντων, και όχι η καρδιά μας.

Ξεχάσαμε τον αυθορμητισμό. Δεκάδες σκέψεις, «πρέπει», κανόνες και φόβοι κατέκλυσαν τα πάντα μέσα μας.

Ξεχάσαμε τα παιδικά μας όνειρα. Εκείνα τα «θέλω να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο!», «θέλω να γίνω μουσικός», «θέλω να γίνω ευτυχισμένος!».

Ξεχάσαμε τα πιο μικρά και απλά «θέλω» μας.

Ξεχάσαμε πως τα παραμύθια έχουν όμορφο και χαρούμενο τέλος. Η ζωή δεν είναι παραμύθι και το ξέρουμε πολύ καλά, μα είναι η δική μας ιστορία και την γράφουμε όπως θέλουμε εμείς, όπως αποφασίζουμε εμείς.

Ξεχάσαμε πώς είναι να ζεις χωρίς κινητό και υπολογιστή, χωρίς ειδοποιήσεις και ήχους μηνυμάτων.

Ξεχάσαμε τα καλοκαίρια με κάστρα στην άμμο και καρπούζι στο πρόσωπο.

Ξεχάσαμε να αγαπάμε αληθινά.

Μεγαλώσαμε. Μάθαμε και ξεχάσαμε. Δεν είμαστε πια μικρά παιδιά. Δε θα μας πάνε στο κρεβάτι αν αποκοιμηθούμε στον καναπέ. Δε θα μας κάνουν τα χατίρια. Οι πληγές μας δεν επουλώνονται τόσο γρήγορα και εύκολα. Είναι βαθύτερες και πονάνε περισσότερο, παρόλο που δε φαίνονται. Τώρα πια δε λέμε «Άφησέ με, είμαι μεγάλος… μπορώ και μόνος μου!», όπως λέγαμε παιδιά. Τώρα αποζητάμε όσο τίποτε άλλο να μας κρατήσουν το χέρι, να μας δώσουν μια αγκαλιά. Μεγαλώσαμε. Μα τα παιδιά που ήμασταν δε θα χαθούν ποτέ από μέσα μας. Θα υπάρχουν πάντα εκεί για να μας υπενθυμίζουν τον δυνατό εαυτό μας. Δεν έχει σημασία αν γερνάει και μεγαλώνει το σώμα. 

Αυτό που δεν πρέπει να γεράσει είναι το μυαλό, η ψυχή και η καρδιά.