Οι όμορφοι άνθρωποι

Σήμερα θέλω να μιλήσω για την ομορφιά. Όχι αυτή που χαρακτηρίζεται από νεότητα, ωραία μαλλιά, ξεχωριστό πρόσωπο, καλοσχηματισμένο σώμα. Οι όμορφοι άνθρωποι δεν διαθέτουν απαραίτητα αυτά τα χαρακτηριστικά. Το έξω είναι μόνο τύχη, το μέσα είναι κυρίως θέληση και αγώνας. Όλη η ομορφιά αυτών των ανθρώπων βρίσκεται μέσα τους. 

Είναι αυτοί που θα σε κάνουν να γελάσεις σε μια άσχημη μέρα. Είναι εκείνοι που ανυπομονείς να δεις και να περάσεις χρόνο μαζί τους. Εκείνοι που λένε καλημέρα σε αγνώστους, χορεύουν στο δρόμο, βοηθάνε δίχως αντάλλαγμα, γελάνε με μια κακοτυχία τους. Οι όμορφοι άνθρωποι έχουν μια λάμψη στα μάτια και μια φλόγα στην καρδιά. Έχουν ένα αληθινό χαμόγελο και μια μοναδική αισιοδοξία. Δεν εστιάζουν το βλέμμα στα γκρίζα σύννεφα αλλά βλέπουν τον ήλιο που ξεπροβάλλει πίσω από αυτά. Δεν βρίσκουν τη χαρά στο καλοκαίρι και τη θλίψη στο χειμώνα, αλλά σε κάθε ημέρα αυτού του δώρου που ονομάζεται ζωή. Οι όμορφοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν τα πολλά και τα μεγάλα. Αρκούνται στην αίσθηση της βροχής, τη ζεστασιά του ήλιου, το χαμόγελο των άλλων, τη μοναδικότητα της στιγμής. 

Οι άνθρωποι αυτοί σε κερδίζουν πολύ εύκολα. Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, χωρίς κόλπα, σχέδια και εντυπωσιασμούς. Έτσι απλά. Με έναν καλό λόγο, με ένα ωραίο αστείο, με τη ζεστασιά της φωνής τους, με την ομορφιά της συμπεριφοράς τους. Για να τους δεις, μην τους ψάξεις με τα μάτια με τα οποία κρίνουν όλοι, αλλά με τα μάτια της ψυχής και της καρδιάς.